s-esorcista-and-quot-di-aici-segu-is-corrus-a-su-dimoniu-and-quot

Su Para Cipriano de Meo est su rapresentanti de is Esorcistas italianus, presidenti ad interim de su Cunsillu Internatzionali de s'Assòtziu de is Esorcistas. Nasciu a Serracapriola (Foggia) oi adi 89 annus e òperara in su Cunventu de is Paras Caputzinus de San Severo. Est considerau unu de is prus importantis esorcistas italianus.

Para Cipriano, candu est stetiu su primu incontru cun su dimoniu?

Femu unu insegnanti e dirigemu unu seminariu nostru in Gesualdo, fiada su 7 de nadali de su 1952. Sonànta a su cunventu e candu chi femu andau a oberri, mi biemu una femina acumpangiara de duus ominis- Unu fiara su frari e s'artru su connau .- a pustis appu scipiu chi fiara stetiu issu a fai su malefitziu -. Potànta una facci ambigua, sa femina teniara ogus stròllicus. Apu preguntau po sciri ita bolianta, ma nisciunus arrespundìara. Po fai accabai su mudìmini appu pregutau a sa femina su nòmini suu. «Mi tzerriu Dimòniu!» m'ari arrespundiu cun una boxi de òmini. Mi 'n ci seu spriau e perou, a tipu brullendi, appu arrespundiu deu puru:«Praxeri, tui ti tzerrias dimoniu e deu seu Para Cipriano!». Mi trovammu facci a facci cun calincunacosa stròllica, peru appu sìghiu a nai: «Sesi propiu su dimoniu?», «Eja» ari arrespundiu sa femina, «e potasa is corrus?» mi preguntammu. « Eje e puru longus». «E chini ti deppiri bogai a foras?». «Tui!». E appu arrespundiu: «No ti preoccupis, t'apu a segai is corrus, ma sceti candu mi d'ari a permiti su pìscamu». E Mussignori Gioacchino Pedicini m'ari donau su permissu de cumentzai custa batalla.

Cantu tempu adi pigau custa prima storia?

Tres annus, e in custu tempu appu biu meda ingànnius, 'n di seu stetiu tocau deu puru poita ca no tenemu meda esperientzia. Po afrontai custa storia appu preguntau agiudu a Para Pio chi m'ari nau: «Tengu giai meda dimonius a ingìriu, custu puru mi ois potai! Am'a pregai po tui poita ca nun t'as a stracai!». A pustas a una pariga 'e diis appu mandau calincunu a du nai ca sa femina ca femu esorcizzendi potàra cuatrus dimonius e ca nun tenemu tempu de 'n di bogai di aici meda, poita ca femu insegnanti e tenemu artra cosa de fai. E issu m'ari nau: «No funti cuatrus, est unu sceti chi fairi cuatru boxis». Su dimoniu m'aria improsau po duas annus e prus.

Cumenti unu si poiri difèndiri de su dimoniu?

Cun sa preghiera e cun sa vida de gratzia in sa Cresia.

Su dimoniu poiri intrai liberamenti in chini boiri?

Su dimoniu nun fairi totu 'su ch oiri ,ma sceti 'su chi su Signori du permiti a fai.

De ita est chi nascinti is possessionis?

Normalmenti de unu malefitziu chi est fatu sceti de personas chi si funti cunsacradas a su dimoniu.

Cantus funti is fatus berus de possessioni chi ari tratau in cincuant'annus?

Una cuindixina. Meda de issus funti sceti fastidiaus de su dimoniu ma no funti bintus 'e totu de su malìgnu chi esti a intru 'e issus.

Sa storia prus longa?

'sa de una picioca de sa Basilicata, duràra prus de dex'annus. A sa fini, gratzias a s'agiudu de Nostrasignora, de para Pio, de para Matteo da Agnone e de is mortus, a intras a issus ci fiara puru mamma mia, seu arrennesciu a da libberai. Fundamentali est sa pregadorìa e sa fidi.

Cument'essi chi sa “terapia”, calincuna borta est di aici longa?

Dipeèndiri de cantu su mali est aintru a sa persona e cantu sa persona bòlliri traballai cun s'esorcista. Curai custus fatus pàassara de unu caminu de fidi chi pigara puru is amigus e parentis chi acumpagianta su “malariu”.

S'istentongiu de su sanamentu dipèndiri puru de is mancantzias de is possèdius?

Est di aici. Si is personas boint aparrai in su pecau, no serbiri a nudda chi beninti a preguntai una beneditzioni o unu esorcismu. Po prima cosa tocara a si 'n ci poni in sa gratzia de Deus e si cunfessai.

Fustei creiri chi oi serbinti prus esorcistas?

Bias is lisingas de su mundu de oi ad'essi cosa ciusta 'n di numinai artrus, ma puru chi is piscamus creinti de prus in is esorcistas.

Cumenti fairi a d'essi siguru chi una persona est stetia liberara 'e totu?

Meda bortas non pòtara patimentu candi intendiri is pregadorìas. Candu sa persona est libberàra, c'est unu signu, cumenti poiri essi sa cacciarùra. Calincuna borta appu fatu controllai 'su chi fiara bessiu de sa persona e nun ci fiara cosa de ominis, ma peddi de croxuetta, ruspus e cosas di aici.

Su rituali romanu crassigu est stetiu bogau po unu nou. Cali funtis is diferentzias?

Sa dottrina est sa propia. Est cambiàra sceti sa pratiga. Funti stetias bogaras meda pregadorìas importantis cumenti custas a Nostrasignora. Su Cardinali Medina, Prefettu de sa Cungregatzioni po su Cultu Divinu,  adi permitiu perou a is esorcistas de imprai su rituali becciu puru, si ointi, ma preguntendiddu a su Piscamu.

Ci funti abbusus?

Esorcista est sceti su para autorizau de su Piscamu. Is paras nun deppinti tzerriai sensitivus che creinti de essi prus potenti de su preri. Nun si deppiri puru abbusai de is sacramentalis: poni su sali in totas is patis de sa domu, o imprei acua santa pigara nun si sciri aundi. Si poiri accabai in sa superstitzioni.

Ita si deppiri fai, tzerriai prima a su para o a su psichiatra?

Su para, si cumprèndiri chi c'est calincuna cosa de patologigu, cunsillara de andai de su psichiatra e du pregùntara de traballai cun issu e totu, si creiri chi serbiri.